آسیب ارتباط های اینترنتی در افراد متأهل


بعد از ظهر از نیمه گذشته و من بی صبرانه منتظر بازگشت همسرم به خانه هستم. امیدوارم که حداقل امشب وقت کافی برای من و فرزندم داشته باشد. توقع بیرون رفتن و یا سرگرمی مشابه را ندارم بلکه تنها آرزو دارم بعد از مدتها یک ساعت بدون هیچ مشغله به چشم‌های من نگاه کرده و اجازه دهد در مورد اتفاقات روز برایش تعریف کنم نه اینکه دائماً سر در مانیتور کامپیوتر خود کرده و از بین حرف‌هایی که می‌زنم تنها برخی را آن هم نصفه و نیمه بشنود.
****
امشب هم همسر من به خانه بازگشت و مانند همیشه برخلاف آرزوی همیشگی من، بعد از سلام و احوال پرسی و حتی قبل ازشستن دست و صورتش، رایانه‌اش را را روشن می‌کند و در حالی‌که سیستمش در حال اتصال به اینترنت است لباس‌هایش را با عجله عوض کرده، دست و رویش را می‌شوید و پای سیستمش می ‌نشیند. دیگر از این وضعیت خسته شده‌ام و نمی‌دانم تا چه زمانی می‌توانم این شرایط عذاب آور را تحمل کنم؟ از اینکه همسرم دائماً در فضای اینترنت با زنان و مردان ناشناس در حال چت کردن است ناراحت هستم. درست است که به گفته خودش با هیچ یک از آنها ارتباط رودر رو نداشته و آنها را نمی‌شناسد، اما من اصلاً احساس خوبی در برابر این وضعیت ندارم…
****

این بخشی از درد دل های یک زن جوان بود که از چت کردن های دائم همسرش در فضای اینترنت شکایت دارد.

با ورود اینترنت به کشورهای مختلف، گروه های زیادی از مردم با ایجاد کلوپ های اینترنتی، از مزایای این وسیله اعجاب انگیز در زمینه تحقیق، تبادل اطلاعات، ارسال پیام و… بهره گرفتند، اما چیزی که بیشترین وقت نوجوانان وجوانان و حتی افراد متأهل را در این کلوب ها صرف می‌کند استفاده از چت (گپ اینترنتی) است.
امروزه فضای اینترنت مکان‌های بسیار متنوعی برای ارتباط با افراد مختلف (چت کردن) فراهم آورده است. اینترنت تبدیل به یک تکنولوژی شگفت‌آور شده که شما می‌توانید با افراد بسیاری از مردم سراسر جهان که حتی ممکن است تا آخر عمرتان هرگز آنها را به طور حضوری ملاقات نکنید، ارتباط برقرار نمایید. در زمینه تجارت، خدمات مختلف، تبلیغات و … این فضای مجازی یک انقلاب در زمینه ارتباطات ایجاد کرده است.
اما مانند هر ارتباط دیگری که ممکن است توام با مشکلاتی باشد، چت کردن نیز پتانسیل بالایی برای بروز مشکلات مختلف دارد .
آنچه مسلم است، انسان براساس غریزه دوست دارد که کسی را دوست داشته باشد و بیشتر انسان‌‌ها تمایل دارند که جنس مخالفی را دوست داشته باشد، اما جدا از این بحث که این ارتباطات پیامدهای سختی برای افراد مجرد داشته، به نظر شما افراد متأهل با چه انگیزه و فکری وارد این روابط می‌گردند؟
اما تمام کسانی که بزرگترین سرگرمی شان چت کردن در فضای اینترنت به خصوص چت با جنس مخالف است خوب می‌دانند که قرار گرفتن در فضای وسوسه‌انگیز گپ اینترنتی با جنس مخالف و خوش و بش‌های اینترنتی بزرگ‌ترین مشوق برای ادامه یافتن این روابط است.
در بسیاری از موارد افراد متأهل به خصوص مردان اهل چت، این سوال را مطرح می‌کنند که مگر این ارتباطات مجازی نیز دارای اشکال است و ممکن است که در زندگی زناشویی خلل وارد کند؟
در اینجا پاسخ ما به طور قطع “آری” خواهد بود و مهم تر اینکه اگر این رفتار را دور از چشم همسرتان و یا در غیاب او انجام می‌دهید مرتکب یک خیانت شده‌اید. درست است که این رابطه رودررو نیست اما توجه داشته باشید که بسیار مضر است، چرا که افراد در یک فضای هیجانی قرار گرفته و به جای آنکه هیجانات و عواطف خود را صرف ارتباط با همسر خود بکنند، این انرژی روانی برای یک یا چند فرد دیگر (خارج از دایره زناشویی) سرمایه‌گذاری می‌شود و نتیجه چنین فرآیندی مسلماً تحت تاثیر قرار گرفتن زندگی زناشویی خواهد بود.
یک دلیل منطقی و کاملا علمی ما برای این ادعا پژوهشی است که در این زمینه انجام شده است. درمان‌گران حیطه زناشویی، طی مطالعه‌ای دریافته‌اند زوجینی که یکی از آنها (و یا حتی هر دو) درگیر ارتباط از طریق چت می‌گردند، سه برابر بیشتر از سایر زوجین دچار مشکلات زناشویی شده و سه برابر بیشتر در معرض طلاق قرار خواهند گرفت.
این آمار و حتی آمارهای مشابه نشان می دهد ارتباطاتی از این دست باعث شکل‌گیری روابط صمیمانه با افرادی خارج از دایره زناشویی شده و فضای اعتماد و اطمینان بین همسران را مخدوش می‌سازد.

طولانی شدن و جدی شدنِ رابطه زن و مردی که هر دو متأهل‌اند، و به بهانه‌های کاری و یا رابطه ساده «سلام و علیکی» ارتباط با یکدیگر را آغاز کرده‌اند، از مهم‌ترین آسیب‌های خانواده است که می‌تواند به وابستگی عاطفی آن دو به یکدیگر و دلسردی هر یک از زن و مرد از همسرشان، منتهی شده، موجباتِ متلاشی شدن دو خانواده را فراهم کند.
همچنین اعتمادِ دختران به مردان متأهل، که به خاطر موقعیت اجتماعی مردان، یا صرفا به دلیل تأهل آن‌ صورت می‌گیرد، و برقراری رابطه‌های مستمری که به وابستگی عاطفی به آنان منجر می‌شود، در مواردی سبب اخاذی و سوء استفاده‌های عاطفی و بعضاً جنسی دختران را فراهم آورده است که در نهایت به دلیلِ امتناع دختران ـ به خاطرِ حفظ آبرو ـ از برخورد قانونی با این موارد (که بعضا ظاهر شرعی به خود گرفته است) به صورت پرونده‌هایی ناتمام همچنان در جریان بوده و قربانی‌های بیشتری می‌گیرد.
شاید بتوان بهترین راه ممانعت از وقوع چنین آسیب‌هایی را در آشنایی کامل خانواده‌ها با فضای مجازی و آگاهی‌سازی زن و مرد نسبت به خطرات و مضرات آن دانست که این امر هم موجب هشیاری زوجین در استفاده از اینترنت می‌گردد و هم سبب هدایت و کنترل بهتر فعالیت مجازی فرزندان توسط آن‌ها می‌شود.
لذا تاکید داریم که هر فردی که معتقد است این گونه روابط مجازی در فضای اینترنت و برقراری روابط صمیمانه با افراد(علی رغم ارتباط رودر رو) امری بلامانع و خالی از اشکال است، باید بداند که لازم است معیارهای اخلاقی خود را مورد تجدید نظر قرار داده و درک و شناخت خود در مورد ازدواج و تشکیل زندگی مشترک، اعتماد و صداقت میان زوجین و توجه به ضرورت حفظ حریم زناشویی را مورد اصلاح و بازبینی قرار داده و برای حریم خانوادگی خود ارزش بیشتری قایل شوید.