رفیق روزهای بارانی
دوست حقیقی آن است که زمان نیاز به یاد تو باشد، زمانی که تو غمگین و دل شکسته هستی تو را تنها نگذارد و پای درد دلت بنشیند.
دوست واقعی آن است که اگر تو را در حال لغزشی می بیند، تو را از آن کار باز دارد، نه اینکه روی کارهای نادرست تو و راه کجی که می روی سرپوش بگذارد.
دوست واقعی آن است که تا پای مرگ راز تو را در سینه نگه دارد و هرگز آن راز را در نبود تو به زبان نیاورد.
دوست واقعی آن است که هرگز و تحت هیچ شرایطی به تو دروغ نگوید، کسی که به تو دروغ می گوید مکار و حیله گر است.
دوست حقیقی آن است که تو را با افرادی که قهر هستی، آشتی بدهد و هرگز دوست نداشته باشد که تو فقط مال او باشی.
دوست واقعی هرگز به تو دشنام نمی دهد و دل تو را با سخنانش نمی شکند. او همواره با زبانی خوش با تو سخن می گوید.
یک دوست حقیقی هرگز طاقت شکست و ناراحتی تو را ندارد و برای رسیدن به موفقیت به تو کمک خواهد کرد.
دوست خوب از دوست شدن تو با دوستان دیگرش نمی هراسد و به دوستان دیگرت حسادت نمی ورزد.
یک دوست واقعی هرگز تاریخ تولد تو را از یاد نخواهد برد و از آن سر دنیا هم به یادت خواهد بود.
یک دوست حقیقی همراهی مهربان و دلسوز برای تو است و با راهنمایی های غلط تو را گمراه نمی کند.
یک دوست واقعی حدود دوستی را می داند و به دوستی اش پایبند است.
یک دوستی حقیقی واقع بین است، برای تو و عقیده هایت ارزش قایل است و هرگز با تو قهر نمی کند.
یک دوست حقیقی به هیچ قیمت اجازه نمی دهد که دوستی تان به هم بخورد و تا سر حد جان برای دوام این رابطه تلاش می کند.
یک دوست حقیقی شما را به ایمان، خداپرستی و کارهای نیکو دعوت می کند تا در کنار خود جایگاه نیکویی در بهشت برایت فراهم سازد.
منبع: کانون خانواده 229