دوست یابی (قسمت چهارم)

پایه هاى دوستى 4 (احترام و بزرگداشت دوستان)

16- احترام و بزرگداشت دوستان

از امـور قـطـعـى که در خور شک و تردید نیست آن است که اگر انسان به دیگران احترام بگذارد دیگران نسبت به وى احترام خواهند گذاشت و اگر به آنها اهانت کند مورداهانت آنان قرار خواهد گرفت .
شاعر چه خوب گفته است :
و من هاب الرجال تهیبوه ----- و من حقر الرجال فلن یهابا
پـس اگـر مـى خـواهى در نظر دوستت بزرگ باشى او را بزرگ بدار, واگر خواهان آنى که نزداو محترم باشى اورا احترام کن , و کدام کس است که دوست ندارد بزرگ و محترم باشد؟
از این رو از پیامبر خدا(ص ) و ائمه اهل بیت (ع ) روایاتى در لزوم بزرگداشت دوست و اکرام و احترام او وارد شـده اسـت تـا از این راه روابط آنها تحکیم و دلها تصفیه و بر دوستى وبرادرى آنها افزوده گردد.
پـیـامـبر خدا(ص ) فرموده است : هرکس برادر مسلمانش را احترام کند و در آن رضاى خداوند را بخواهد خداوند به او نظر رحمت خواهد فرمود. نیز: کسى که برادر مسلمانش نزد او بیاید و او وى را مورد احترام قرار دهد چنان است که خداوند را احترام کرده است. نـیز: هر کس برادر مؤمنش را احترام کند خداوند را احترام کرده و چه گمان دارید درباره کسى که خدا را احترام کرده خداوند با او چه کارى خواهد کرد. امـام بـاقـر(ع ) در بـیان آنچه بر مسلمان واجب است نسبت به برادر دینى خود انجام دهدفرموده اسـت : اگـر غـیـبت کرد در غیابش پاس او را بدار, و اگر حضور داشت او را دیدار وتجلیل کن و گرامى بدار چه تو از او و او از توست. امـام صـادق (ع ) فرموده است : ابوجعفر امام باقر(ع ) مى فرمود: یاران خود را بزرگ بدارید واحترام کـنـیـد, و برخى از شما به برخى دیگر هجوم نبرد, و به همدیگر زیان نرسانید ونسبت به هم حسد نورزید, و از بخل بپرهیزید, و بندگان مخلص خداوند باشید.
امـام صـادق (ع ) فـرمـوده است : بزرگداشت حقوق برادران دینى بزرگداشت دین خداست . از ایـن رو بـراى دوسـتان شایسته نیست همه پرده هاى شرم و حیا را از میان خودبردارند چه این امر آنان را به ترک احترام و اکرام همدیگر وادار خواهد کرد. امام موسى بن جعفر(ع ) فرموده است :
حشمت و وقار را میان خود و دوستت از میان مبر وچیزى از آن باقى بگذار چه از میان رفتن آن سبب از میان رفتن شرم و حیاست. مراد از این سخن زیاده روى در عدم حفظ حشمت و حرمت یکدیگر است , به همین مناسبت فرموده است : چیزى از آن بـاقى بگذار و نفرموده است همه آن را باقى نگهدار چه تکلف و حشمت و وقار کامل در میان یاران و دوستان از نظر اهل بیت (ع )نکوهش شده است چنان که در آینده شرح خواهیم داد.
هر گاه دوست تواز نظر سن و سال بزرگتر یا از نظر دانش برتر و یا از حیث شان و مقام بالاتر است بر توست که او را بزرگ بدارى و احترام کنى چه این امر حقى براى اوست که بر تو واجب است آن را رعـایـت کـنى و مرزى میان تو و اوست که لازم است از آن تجاوزنکنى , از پیامبر خدا(ص ) روایت شده که فرموده است : کسى که سالخوردگان ما را احترام نکند و به خردسالان , ترحم نورزد از مانیست. در وصیت امام صادق (ع ) تدبر و اندیشه کن که فرموده است : نفس خویش را براى تحمل کسى که بـا تو مخالفت مى کند و داراى مقامى برتر است و بر تو فضیلت دارد رام کن چه تو به برترى او اقرار کـرده اى تـا بـا او مـخـالـفت نکنى و آن که براى کسى فضیلتى قائل نیست خود بین و خود پسند است. بپرهیز از این که دوست خود را تحقیر و اهانت کنى , چه این رفتار از مؤثرترین اسباب زوال دوستى و بـزرگـتـریـن عـامـل دشـمـنـى و کینه ورزى است , ائمه اهل بیت (ع ) آن را ازگناهان بزرگ شمرده اند.
امـام صـادق (ع ) فرموده است : کسى که دین خود را حقیر مى شمارد برادران دینى خود راتحقیر مى کند.
نـیـز: انسان خردمند به هیچ کس اهانت نمى کند, و کسانى که سزاوارترند به این که اهانت نشوند سه دسته اند: دانشمندان , حکمرانان و دوستان , زیرا کسى که به علما و دانشمندان اهانت کند دینش رااز دست داده , و آن کـه حـکمران را تحقیر کند دنیاى خود را از کف داده و آن که به دوستانش اهانت کند مردانگى خویش را از میان برده است .

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دوستی ( شنبه 90/1/27 :: ساعت 1:51 عصر )