سوء استفاده از یک رابطه دوستی اینترنتی !

فردی که از طریق اینترنت حساب یکی از شهروندان را مورد دستبرد قرار داده بود توسط پلیس فتا اصفهان شناسایی و دستگیر شد.
پایگاه اطلاع رسانی پلیس فتا : سرهنگ " مرتضوی " رئیس پلیس فتا اصفهان بیان داشت: در پی شکایت یکی از شهروندان مبنی بر اینکه فرد یا افراد ناشناس بصورت اینترنتی از حساب وی برداشت کرده اند، موضوع شناسایی در دستور کار کاراگاهان این پلیس قرار گرفت.
این مقام مسئول عنوان داشت: با انجام بررسی های تخصصی صورت گرفته متهم که از دوستان شاکی بود شناسایی و در اقدامی دستگیر شد.
وی افزود:این فرد پس از مواجه با مدارک و مستندات پلیس به بزه انتسابی اقرار و عنوان داشت پول های سرقتی را صرف خرید کارت شارژ کرده است.
رئیس پلیس فتا اصفهان با اشاره به اینکه در اکثر سرقت‌های اینترنتی درصد بالایی از اشتباهات منجر به سرقت به سهل انگاری مالباخته بر می‌گردد، توصیه‌هایی را به شرح ذیل به شهروندان ارایه داد:
-از در اختیار قرار دادن کارت اعتباری خود به افراد غیر جداً پرهیز نمایید. ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دوستی ( پنج شنبه 95/7/8 :: ساعت 11:56 صبح )

 دوستی های اینترنتی   

اینترنت فوائد و مضرات

عصر جدید را عصر «انقلاب در ارتباطات» نامیده‌اند و روشن‌ترین نشانه این قرن انفجار اطلاعات است. اما آیا این انفجار لزوماً در‌بردارنده انرژی مثبت و بالنده برای رشد و تعالی انسان است و یا حاوی سموم خطرناک و تخریب‌گر؟ پاسخ به این سوال به نوع کاربرد این انرژی و مدیریت تصرف و بهره‌برداری آن توسط کاربران مختلف، با انگیزه‌ها و جهت‌گیری‌های متفاوت بستگی دارد.

در این قرن اطلاعات، دانش و آگاهی، معادل توانایی انسان و بزرگترین سرمایه سازگاری او با دنیای تجدید است. عصر کنونی معرف و بیانگر تمام نمای شعر معروف فردوسی بزرگ است که «توانا بود هر که دانا بود»  و دنیای اینترنت، به منزله یکی از کارسازترین و فراگیرترین ابر رسانه‌ها می‌تواند در تقویت این سرمایه کمک کند.

اینترنت به عنوان یک پدیده جهان شمول امکان و فرصتی برای کاربران فراهم می‌کند که بتوانند تمام اطلاعات و خدمات مورد نیاز خود را هر زمان هرکجا و به هر میزان که بخواهند دریافت کنند.

بنابراین در جهان امروز فرهنگ رسانه‌ای با برتری اینترنت، فراگیرترین و مسلط‌ترین فرهنگ تاثیر گذار در جامعه است و مرکز این تاثیر روی نسل در حال رشد، یعنی نوجوانان و جوانان است.

به عبارتی دگر، بخش قابل توجهی از زندگی جوانان امروز را ارتباط با اینترنت تشکیل می‌دهد.  این ارتباط می‌تواند به رشد مهارتهای مختلف یادگیری منجر شود. البته در کنار این مزایا، باید در کمین خطرهای پنهان آن نیز بود. این پدیده تناقض آلود که از یک سو بهترین بستر رشد، تحول و توسعه زندگی انسانهاست از سوی دیگر مسموم‌ترین و آسیب‌زا‌ترین فضای فرهنگی و تربیتی را در درون خود دارد.

در واقع می‌توان گفت پدیده اینترنت یک شمشیر دو لبه است یعنی هم فرصت است و هم تهدید، هم سازنده‌ است و هم تخریب کننده، هم توسعه دهنده ذهن است و هم اسیر کننده آن. اگر این سیلاب خروشان به مسیرهای از پیش تعیین شده هدایت و مدیریت شود تا زمینهای حاصل خیز را آبیاری کند، به شکوفایی بذرهای نهفته در زمین منجر می‌شود و الا همه چیز را در سر راه خود ویران می‌کند. استفاده نابجا از اینترنت به همان اندازه خطرناک است که استفاده نابجا از مواد دارویی. به عنوان مثال، اگر دارو با مدیریت صحیح مصرف نشود، بجای درمانگری، آسیب‌زایی می‌کند.[1]

 سن بروز و ظهور این دوستی‌ها
ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دوستی ( پنج شنبه 95/7/8 :: ساعت 11:55 صبح )

داستان "پایان یک دوستی اینترنتی خاموش "

یک دختر درس خوانده و آرام که از سایه خود می‌ترسید، یک مرتبه مردی غریبه را از تراس طبقه سوم به پایین پرت می‌کند! این سرانجام یک دوستی خاموش اینترنتی است، پس آگاه باشید داستان‌ها معمولا بر اساس واقعیت‌ها اتفاق می‌افتند.
من دختری بودم که شب‌ها رویاهای زیادی می‌دیدم و صبح آن را زیر خاک مدفون می کردم .... دنیا را خائنی می‌دیدم که هیچ وقت از من حمایت نمی‌کرد، نقشه‌هایم را می‌خواند و لو می‌داد ...

امتحاناتم تمام شده بود و من چیزی نداشتم که باهاش ذهنم مشغول باشه و دلتنگیام را فراموش کنم. مامانم  که دید دمق نشستم، گفت:" می‌خواهی فردا یه مهمونی مفصل بگیرم ؟ جمع‌مان جمع می‌شه و خوش می‌گذره ! حوصله‌ات هم سر جایش میاد " ناراحت شدم.
غرغر کردم که: می گم حوصله ام سر رفته، آن وقت شما می خواهید مهمان بازی کنید؟
 
بابا، از آن یکی اتاق، صدای فریاد مرا که شنید، آمد و گفت: عجب دوره زمانه‌ای شده‌ها! توی جوانی، سر ما درد می‌کرد برای دور هم جمع شدن و خاطره تعریف کردن و بازی‌های دسته جمعی، معلوم نیست شما جوان‌ها چتان شده!؟»

حوصله حرف های تکراری پدر و مادرم را نداشتم؛ از خانه زدم بیرون؛ نمی‌فهمیدم چند قدم برداشتم؛ رسیدم در کافی‌نت مجید آقا؛ کافی‌نت شلوغ بود و همان یک دستگاهی که مجید آقا همیشه برای من نگه می‌داشت، منتظر من بود، طبق معمول تا رسیدم پای کامپوتر نفسش را گرفتم و رفتم توی چت روم تا ببینم کدام یک از بچه ها آن‌لاین هستند.
رضا ، احمد ، حسن و ....زیاد برام مهم نبودند؛ تااینکه همان دوست همیشگیم را که همیشه منتظر آن‌لاین شدنش بودم، دیدم؛ " افشین" !

تا صفحه باز آن را دیدم چشمم برق زد ؛ دیگه وقتی با دوستام چت می‌کردم پیشنهادهای مسخره شان مثل بریم سینما و... باعث سرگرمیم نمی‌شد. با اینکه موقع ناهار بود و دایما به مادرم که نگران برگشتن به خونه بود رد تماس می‌زدم با دوست جنتلمنی که پیدا کرده بودم سرگرم شدم .... هنوز خودش را بعد یک ماه ندیده بودم ولی دوستی‌هایمان هر روز در باز و بسته شدن صفحاتی در صفحه ای که تمام دلخوشیم شده بود محکم و محکم‌تر می‌شد.
پسری ظاهرا آرام و مظلوم با چشمهای قهوه‌ای و عینک بدون فریم، اولین بار که عکس او را در صفحه فیس بوکم دیدم برای دیدن مرد رویاهایم سر از پا نمی‌شناختم، ولی با خودم گفتم بذار بیش‌تر بشناسمش.
ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دوستی ( پنج شنبه 95/7/8 :: ساعت 11:53 صبح )

آسیب های دوستی

 در موضوع دوست و دوست یابی آسیب های گوناگونی مطرح است که برای کاستن از آن باید اقداماتی انجام داد:
قدم اول در انتخاب دوست، لزوم آزمایش است. با امتحان و آزمایش، انسان های ناسالم، مشخص می شوند. دوستی با افراد سالم به دلیل اعتماد و اطمینان، استحکام بیشتری دارد. در مقابل، علاقه ای که نه در پی آزمایش بلکه به دنبال احساسات ایجاد شده باشد، تداوم نخواهد داشت.
حضرت امیر(ع) در این باره می فرمایند: «من اتخذ اخا من غیر اختبار الجأه الاضطرار الی مرافقة الاشرار؛(16) کسی که بدون آزمایش، دوستی را انتخاب کند، ضرورت ها، وی را وادار به رفاقت با اشرار می کند.»
البته ناگفته نماند که امتحان و آزمایش انسان ها از شئون خداوند متعال است و اوست که می تواند عباد خود را بیازماید و عاصیان را از مطیعان متمایز سازد. لذا آزمایشی که در این جا مورد بحث است، امتحانی محدود و صرفا برای مصون بودن از عوارض دوست ناباب است. اگر یک انسان سالم با فردی معتاد طرح دوستی بریزد، چنان چه اراده ای قوی نداشته باشد به تدریج زمینه ی انحراف او هموار می شود و چه بسا رذایل اخلاقی دیگر این فرد معتاد در او اثر بگذارد.
رفاقت با اشرار موجب جلب شر برای انسان می شود؛ همانند باد که وقتی به گندابی بوزد، بوی گند را با خود حمل می کند.
آسیب دیگر دوستی با هواپرستان، فراموشی ایمان است. دوست، دوست نیست مگر این که در سه جا دوستی خود را حفظ کند. در سختی ها، در غیاب و در هنگام مرگ.
 این خصلت، از مهم ترین ویژگی های دوست است. دوستی که از معصیت پرهیز نکند، ناخودآگاه رفیق خود را به همان ممالک سوق می دهد.
 دوستی های بی حد و حصر و رفاقت های حساب نشده، مشکلات زندگی و مخصوصا مشکلات روانی را افزایش می دهد و نشاط و شادابی را از بین می برد و افسردگی حالات، یأس و پژمردگی جای آن را می گیرد.
 برای حل معضلات و رفع آسیب های جوانان، ابتدا باید زمینه ها و عوامل آسیب پذیری این قشر را شناسایی کرد. در این جا به قدر توان به برخی از این زمینه ها اشاره می کنیم:
ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دوستی ( چهارشنبه 95/6/31 :: ساعت 6:6 عصر )

 کمک به دوست یابی فرزندان

در این دنیای پرتلاطم, داشتن یک دوست واقعی می تواند نعمت بزرگی باشد اگر والدین بدانند ? کودکشان یک دوست خوب دارد خیالشان راحت می شود, زیرا اخلاق و رفتار دوستان در یکدیگر اثر می گذارد, اما با اندکی غفلت ممکن است کودک به دام دوستان ناباب, مواد مخدر, سیگار, روابط جنسی, رفتارهای خشونت آمیز و بیفتد و هر چه سن کودک بالاتر برود بیشتر در معرض این خطرات قرار خواهد گرفت

در این دنیای پرتلاطم، داشتن یک دوست واقعی می‌تواند نعمت بزرگی باشد. اگر والدین بدانند ? کودکشان یک دوست خوب دارد خیالشان راحت می‌شود، زیرا اخلاق و رفتار دوستان در یکدیگر اثر می‌گذارد، اما با اندکی غفلت ممکن است کودک به دام دوستان ناباب، مواد مخدر، سیگار، روابط جنسی، رفتارهای خشونت آمیز و... بیفتد و هر چه سن کودک بالاتر برود بیشتر در معرض این خطرات قرار خواهد گرفت.

به این ترتیب یک پدر و مادر آگاه نمی‌توانند نسبت به دوستان فرزندشان بخصوص در دوران نوجوانی و جوانی بی‌تفاوت باشند؛ چرا که این کار نه به صلاح فرزند است نه پدر و مادر.

همان‌طور که ما احتیاج به یک دوست خوب داریم، بچه‌های ما نیز احتیاج دارند و ما نمی‌توانیم آنها را از این خواسته طبیعی محروم کنیم، زیرا بچه‌ای که دوست نداشته باشد حقیقتا احساس تنهایی می‌کند، درست شبیه خود ما.

گاهی فرزندتان به شما می‌گوید با چند تا از بچه‌های همسایه دوست شده ? که یکی قلدر است و خودش را رئیس همه می‌داند و به بچه‌های کوچک‌تر زور می‌گوید، دیگری خجالتی است، آن یکی ترسو است و... با این حال آنها با هم بازی می‌کنند. درست است که این صفات، صفات خوبی نیست?، ولی ما می‌توانیم درس‌های زیادی از یک دوست قلدر یا خجالتی یا خودخواه... بیاموزیم، مثلا می‌آموزیم ?هیچ کس کامل نیست و هر کسی دارای نقاط ضعف می‌باشد، می‌آموزیم که چگونه در مقابل نقاط ضعف دیگران صبور باشیم و درست برخورد کنیم.

بنابراین شما باید فرزندتان را راهنمایی کنید و ویژگی‌های یک دوست خوب و بد را برایش توضیح بدهید و به او بگویید که ما یعنی من و پدرت می‌دانیم تو نیاز به دوست داری، تو می‌توانی هر که را خواستی برای دوستی انتخاب کنی، اما باید مراقب باشی با بچه‌های بی‌ادب دوست نشوی.

این نکته حائز اهمیت است که کودک باید در انتخاب دوست آزاد باشد، اما این نکته بدان معنا نیست که با هر کسی که دلش خواست دوست شود، چرا که بچه‌ها از رفتار و کردار هم تقلید می‌کنند. برای مثال، اگر دوستش خوب و اخلاق پسندیده‌ای داشته باشد از خوبی‌های آن الگو برداری می‌کند و اگر هم بد باشد از بدی‌هایش.
ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دوستی ( چهارشنبه 95/6/31 :: ساعت 6:4 عصر )

“ماری بک من” 50 ساله در سال 2010 با “مرید رایدی”توسط یک سایت دوستیابی به اسم “مچ ” آشنا شد و بعد از 8 روز تصمیم گرفت به این رابطه پایان دهد اما از سوی این مرد با چاقوی قصابی مورد حمله قرار گرفت و به شدت آسیب دید.

او مدعی شده است این سایت حساسیت لازم برای شناخت اعضای خود را به کار نمیگیرد. او که مادر دو فرزند است میگوید در سال 2010 بعد از دو ماه عضویت در این سایت با یک مرد آشنا شد و بلافاصله بعد از آشنایی با وی متوجه شد که آنها برای یکدیگر ساخته نشده اند و زمانیکه تصمیم داشت این رابطه را پایان دهد این مرد به زور وارد خانه او شده و با چاقوی آشپزخانه به وی حمله کرد و 10 ضربه به بدن او وارد کرد.

این زن بخاطر شدت جراحات وارده مدت یک ماه در بیمارستان بستری شد و سه بار مورد عمل جراحی قرار گرفت.
اکنون او از این سایت دوستیابی شاکی است و میگوید چنین سایتهایی باید در مورد عضویت افراد با حساسیت بیشتری عمل کنند و در مورد آینده این دوستیها عمیقتر بیاندیشند.

 پنج توصیه برای اصلاح دیگران
 
نویسنده: سید هادی مدرسی
مترجمان: حمیدرضا شیخی، حمیدرضا آژیر
توصیه نخست: به افراد دستور ندهید بلکه خواسته خود را به صورت خواهش مطرح کنید.
هر انسانی هستی را با چشمهای خود می بیند نه با چشمان دیگری. او همه چیز را برای خود می خواهد نه خود را برای اشیا از همین رو شما با هرکس روبه رو شوید یا دوستی کنید برای خود ارزش و اعتباری قایل است هرچند در نظر دیگران پست و بی ارزش باشد.. به همین دلیل هیچ انسانی نیست که حاضر باشد در برابر شما- هراندازه هم دانشمند یا ثروتمند و یا قدرتمند باشید- چون بنده ای ذلیل بایستد و فرمان ببرد بلکه شما را فردی چون خود می داند.
پس، تا زمانی که مردم همکار و همنوع شما هستند نباید به آنها دستور دهید و خود را رهبر قبیله ای بپندارید که اوامر و نواهی اش لازم الاجراست.
مطمئن باشید که اگر به مردم دستور دهید از اجرای آن سر برمی تابند ولی چنانچه خواسته خود را به صورت خواهش و تمنا و غیره مطرح کنید آن را برآورده خواهند کرد. شما می توانید این اصل را بیازمایید. مثلاً به همکارتان بگویید:« خواهش می کنم در این کار کمکم کنید». بی شک او سعی خواهد کرد به خواسته شما پاسخ گوید. اما اگر به او دستور دهید، خواهد گفت:«هرگز انجام نمی دهم». اگر بپرسید: چرا؟ شاید صریحاً بگوید: « تو کی هستی که به من دستور بدهی».
وقتی قرآن کریم را می خوانیم، مشاهده می کنیم که خداوند بزرگ بسیاری از اوامر خود را به صورت خواهش یا امیدواری یا با عبارت« خداوند می خواهد» صادر می کند. و یا صفات پرهیزگاران و بندگان نیکوکار خود را بیان می کند بدون آن که مستقیماً از مردم بخواهد خوب باشند و پرهیزگاری پیشه کنند. بدین شیوه ایمان و تقوا را در نظر مردم زیبا جلوه می دهد. مثلاً می فرماید:« الم. این است همان کتابی که در آن هیچ شکی نیست. پرهیزگاران را راهنماست. آنان که به غیب ایمان می آورند و نماز می گزارند و از آنچه روزیشان داده ایم انفاق می کنند.»(1)
خداوند در این آیات به جای آن که بگوید: ای مردم به غیب ایمان آورید و نماز بگزارید و انفاق کنید... به توصیف پرهیزگاران می پردازد. یا مثلاً به جای آن که ارزشهای اخلاقی را به صورت فرمان صادر کند، بندگان شایسته خود را توصیف می کند و می فرماید: « بندگان خدای رحمان کسانی هستند که در روی زمین به فروتنی راه می روند و چون جاهلان آنان را مخاطب سازند به ملایمت سخن گویند. و آنان که شب را در سجده یا در قیام برای پروردگارشان به صبح می آورند».(2)
خداوند با این روش والا صفات پرهیزگاران و بندگان صالح خود را برای ما برمی شمارد.
وقتی خداوند که مالک و آفریدگار آسمانها و زمین است خواسته های خود را همواره به صورت فرمان صادر نمی کند چرا ما پیوسته به مردم دستور می دهیم؟ 
برای دیدن ادامه مطلب اینجا را کلیک کنید

مرزهای دوستی کجاست؟
 
نویسنده: سید هادی مدرسی
مترجمان: حمیدرضا شیخی، حمیدرضا آژیر
امام صادق(ع) می فرماید: «دوستی حدّ و مرز دارد»(1).
دوستی مانند هر چیز دیگری در زندگی محدود به حدودی است و اگر از این حدود فراتر رویم به دوستی وفادار نمانده ایم. برای آن که از مرز دوستی خارج نشویم و همچنان نپنداریم که در مرز قرار داریم لازم است درنگی کنیم و مرزهای «اخلاقی» دوستی را روشن سازیم.
این مرزها کدام است؟
امام صادق(ع) می فرماید:« دوستی مرز دارد و کسی که این حدود را رعایت نکند او را به کمال دوستی نسبت ندهید». آنگاه می افزاید:« نخستین مرز دوستی این است که آشکار و نهانتان با دوست یکی باشد»(2). دلیلش آن است که میان دوستان هیچ چیز نباید مانع شود حتی خدایی تن نباید آنان را از همدلی بازدارد. بنابراین میان دوستان چاپلوسی و دروغ و نفاق نیست. دل و زبانشان یکی است. اگر یکی از دیگری لغزش ببیند با کمال ادب به او می گوید و طرف مقابل نیز با کمال ادب آن را می پذیرد.
به همین دلیل ملاحظه می کنیم دوستانی که زیاد به هم نزدیک و با هم یکدلند ناراحتیهای یکدیگر را از خطوط چهره و لرزشهای دل یکدیگر می شناسند. جابر جعفی می گوید: در برابر امام باقر(ع) بی سبب آه کشیدم و احساس ناراحتی و دلگیری کردم. عرض کردم: یابن رسول الله! گاه بدون آن که مصیبتی به من برسد یا بلایی سرم بیاید احساس غم و اندوه می کنم تا جایی که خانواده ام و دوستم آن را در چهره ام می بینند. امام فرمود: درست است جابر! خداوند مؤمنان را از گل بهشت آفریده و از شمیم روح خود در آنها دمیده است. به همین دلیل مؤمنان برادر تنی اند و اگر به یکی از آن ارواح مؤمن- در شهری از شهرها- ناراحتی و اندوهی رسد دیگر ارواح اندوهگین می شوند چون از او هستند».
این است عمق دوستی. تبادل احساسات میان دوستان گاه به حد تبادل احساسی دوقلوها می رسد. معروف است که افراد همزاد چنان از لحاظ احساسی به هم نزدیکند که اگر یکی از آنها گرسنه و یا تشنه شود دیگری نیز احساس گرسنگی و تشنگی می کند. این حالت در بعضی موارد به درجه ای می رسد که اگر یکی از آنها بیمار شود دیگری نیز همان بیماری را می گیرد. 
برای دیدن ادامه مطلب اینجا را کلیک کنید