نقش دوستان در شکل‏گیری شخصیت نوجوانان
 
نظارت و کنترل بر معاشرت کودکان و نوجوانان

داشتن دوست و برقراری روابط اجتماعی بادیگران از نیازهای اساسی فرزندان بخصوص در سنین نوجوانی و جوانی است. گرچه رفیق خوب و شایسته برای کلیه طبقات مردم در تمام ادوار زندگی ارزنده و مهم است ولی برای نسل جوان اهمیت بیشتر دارد، زیرا جوانی دوره گسترش دوستیها و رفاقت با همسالان است و جوانان که در آستانه زندگی اجتماعی قرار گرفته‏اند می‏توانند به وسیله رفیق خوب و بافضیلت، شخصیت خود را تقویت کنند و استعدادهای اجتماعی خویش را به فعلیت در آورند و خود را برای فعالیتهای دامنه‏دار اجتماعی فردای خویش مهیا سازند.(1)
در این دوره از یک سو عواطف نوجوان نسبت به دوران کودکی عمق بیشتری پیدا می‏کند، دوستیهای سطحی و تصادفی دوران کودکی تبدیل به دوستیهای عمیق و انتخابی می‏شود؛ گرچه از تعداد آنها کاسته می‏شود اما بر عمق و استحکام آن افزوده می‏شود؛ از سوی دیگر، نوجوان که در پی کسب استقلال از خانواده و بزرگسالان است به طور طبیعی به گروه همسالان توجه و گرایش پیدا می‏کند. گویی پیوستن به آنها زمینه استقلال او را از بزرگسالان فراهم می‏کند و نیاز او به حمایت و همدردی که تا دیروز آن را در خانواده و در ارتباط با بزرگسالان می‏جست برآورده می‏سازد؛ علاوه بر آن، نوجوان که خود را با دنیایی تازه روبه‏رو می‏بیند و از چهار سو با
عوامل و انگیزه‏های نوظهور و ناشناخته مواجه می‏شود، احساس تنهایی می‏کند. پیوستن به گروه همسالان این احساس تنهایی او را تا اندازه‏ای برطرف می‏سازد.
این عوامل سبب می‏شوند که گرایش نوجوان به همسالان و دوستان و اثرپذیرش از آنها به بیشترین حد خود برسد.(2) به گونه‏ای که سن نوجوانی را سن رفاقت‏بازی خوانده‏اند دوست و معاشر اصولاً در جان و دل انسان اثر می‏گذارد و حتی باور و ایمان او را تحت تأثیر قرار می‏دهد (اَلْمَرءُ عَلی دینِ خلیله و قَرینه).(3)
بررسیهای علمی نشان می‏دهد که در دوره نوجوانی، اثرپذیری نوجوانان از همسالان از هر کس دیگر ـ از قبیل خانواده و معلم بیشتر است. تأثیر دوستان گاهی به حدی است که می‏تواند بر نقش و تأثیر والدین غلبه کند، حتی اگر خانواده کودک سرشار از فضیلت باشد. همچنان که در آیات قرآنی آمده و در ادب فارسی تجلی یافته است که فرزند نوح پیامبر چند صباحی با همنشینان بد نشست و برخاست کرد از بیت نبوت برید و به گمراهان پیوست.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دوستی ( جمعه 89/1/27 :: ساعت 12:19 صبح )

چگونه به دوستان نزدیک بگوییم «نه»؟
 
برخی اوقات برای شما پیش آمده که در مقابل خواسته دیگران، برخلاف میل باطی جواب مثبت داده و درخواست او را قبول کرده اید. ممکن است جواب منفی دادن سخت به نظر برسد ولی ما چند راه مفید را برای رهایی شما از این موقیعت خاطر نشان می کنیم. سعی کنید قدرت «نه» گفتن را در خود تقویت نمایید البته طوری که باعث کدورت نشود.
1 ) برقراری رابطه دوستی: گاهی شخصی از شما درخواست رابطه دوستی می کند و می خواهد که بهترین دوست او باشید ولی شما بدلایل مختلف مایل به این کار نیستید. برای رهایی از دست او می توانید بگویید:
- وقت ندارم: به او بفهمانید که دوست صمیمی بودن نیازمند داشتن وقت زیاد و از خودگذشتگی است و شما بدلیل ذیق وقت نمی توانید از عهده اش برآیید.
- مسئولیتش را نمی توانم بپذیرم: وارد شدن شخصی به عنوان یک «دوست صمیمی» به زندگی باری به مسئولیت های فراوان شما اضافه می کند و شما آنقدر گرفتار هستید که نمی توانید آنرا قبول کنید.
- تو لایق بهترین ها هستی: به او بگویید که هر شخصی لایق داشتن بهترین چیزها در زندگی اش است و شما خود را در حد و اندازه ای نمی بینید که بتوانید برای او بهترین باشد.
- من شخصی منزوی هستم: انزوا و ترس شدید از حضور در اجتماع باعث شده که شما نتوانید با دیگران ارتباط برقرار کنید تا آنجا که حتی حاظر به شرکت در مراسمات مختلف نیستید و از آن و حشت دارید. شما باید از این مورد به عنوان آخرین راه حل استفاده کنید و قبل از آن مطمئن شوید که او اطلاعی از قابلیت های اجتماعی شما ندارد.

ادامه مطلب...

نوشته های دیگران ()
نویسنده متن فوق: » دوستی ( جمعه 89/1/27 :: ساعت 12:16 صبح )